آموزش از راه دور: رضایت مندی، فرهنگ استفاده از فن آوری اطلاعات و ارتباطات و خود آموزی دانش آموزان

هدف این مقاله، تعیین میزان موفقیت مدارس آموزش از راه دور در گسترش فرهنگ استفاده از فن آوری اطلاعات و ارتباطات و بررسی تأثیر آموزش از راه دور در خودآموزی دانش آموزان و شناسایی میزان رضایت­مندی دانش­آموزان دوره های راهنمایی و متوسطه از این گونه آموزش ها می باشد. مطالعه از نوع ارزش یابی است. جامعه آماری، کلیه مدارس آموزش از راه دور کشور بود. داده ها با تکمیل 875 پرسش نامه در 42 مدرسه آموزش از راه دور 6 استان جمع آوری شد. برای اندازه گیری متغیرها، از پرسش نامه های محقق ساخته برای نگرش دانش آموزان نسبت به رضایت از تحصیل در مدارس آموزش از راه دور (26 سؤالی) و برای اندازه گیری نگرش آنان نسبت به خود آموزی (9 سؤالی) و برای اندازه گیری نگرش دبیران و کارکنان نسبت به موفقیت مدارس در ترویج فرهنگ استفاده از فن آوری اطلاعات و ارتباطات (21 سؤالی) استفاده شد. ضریب آلفای کرانباخ پرسش نامه ها بین 63/0 تا 96/0 محاسبه شد. روایی صوری پرسش نامه ها با استفاده از داوری دو نفر از استادان با سابقه در زمینه آموزش از راه دور مطلوب ارزیابی شد. نتایج نشان داد آموزش از راه دور در استان های محروم موفق تر بوده و رضایت تحصیلی دو گروه دانش آموز متوسطه و راهنمایی مناسب بوده، اما دانش آموزان متوسطه بیشتر رضایت داشته اند؛ در زمینه توسعه فرهنگ استفاده از فن آوری های آموزشی، مدارس کم تر از میزان مورد قبول موفق بوده اند؛ عدم موفقیت با توجه به میزان برخورداری مناطق متفاوت بوده است و تحصیل در مدارس آموزش از راه دور بر خود آموزی دانش آموزان تأثیر مثبت داشته است.